Idol?

Ik ben niet echt een liefhebber van het, laten we het generaliserend
"tienermeisjesmuziek" noemen. U kent ze wel, de boy-bands en
aanverwanten, waarbij de tienermeisjes en masse letterlijk in katzwijn
vallen. De kans dat u mij bij zo'n concert aantreft is best klein. En
bij de concerten die ik frequenteer is de enige kans dat iemand in
katzwijn valt dattie bekneld raakt in de pogo. Kortom, ik had nog
nooit iemand spontaan flauw zien vallen tijdens een concert. Maar dat
dat dan uitgerekend voor het eerst moest gebeuren bij een concert van
Peter Hammill in de Oude Zaal van de Melkweg (het was niet superdruk,
niet bovenmatig warm en ze schonken bier in ECHTE glazen, van glas zeg
maar) was zelfs voor mij een verrassing! En nog twee stuks ook nog,
vlak achter elkaar! Goed, Peter, 54 toch alweer, ziet er nog goed uit
voor zijn leefdtijd, hij is alleen nog magerder dan Dolf Janssen, maar
een seks symbool? Het blijven toch vreemde creaturen die vrouwen...
;-))